Witamy na stronie firmy PLEXILAND!
Poliwęglan komorowy jest materiałem najczęściej wybieranym do budowy zadaszeń tarasów, altan, naświetleń dachowych, okien przemysłowych. Dzięki swojej komorowej budowie są lekkie, przy czym zachowują swoje właściwości typowe dla płyt poliwęglanowych, są wyjątkowo wytrzymałe na uderzenia (250 razy bardziej niż szkło), warunki atmosferyczne, przepuszczają światło oraz posiadają bardzo dobre właściwości termoizolacyjne.
Istnieje wiele systemów montażu płyt poliwęglanu komorowego, przedstawimy w kilku punktach, uproszczoną instrukcję obsługi montażu płyt z poliwęglanu komorowego na podstawie dostępnych w naszej ofercie płyt oraz akcesoriów. Modułowy montaż ma wiele zalet, między innymi możliwość rozbudowy, a także łatwej i niedrogiej naprawy uszkodzonego modułu.
1. Zadaszenia należy projektować z co najmniej 5o spadkiem. Komory powinny przebiegać wzdłuż spadku.
2. Podczas montażu i konserwacji nie należy chodzić bezpośrednio po płytach, należy stosować deski (łaty) podparte na co najmniej kilku kanałach płyty.
3. Płyty poliwęglanowe można ciąć piłą tarczową o drobnych zębach lub piłą ręczną prowadzoną pod niewielkim kątem.
4. Powstałe w wyniku cięcia wióry i pyły należy usunąć za pomocą sprężonego powietrza lub odkurzacza.
5. Otwarte komory należy zabezpieczyć przed dostaniem się pyłu oraz insektów za pomocą taśm
6. Otwory wiercimy za pomocą wiertła do metalu lub wiertła widiowego.
7. Nie należy wiercić otworów 40 mm od krawędzi płyty.
8. Poliwęglan komorowy ma wysoki (w przeciwieństwie do innych materiałów) współczynnik rozszerzalności termicznej, dlatego należy pozostawić przestrzeń do swobodnego rozszerzania się płyt. Nie należy mocować płyt zbyt mocno. Uchroni to naszą konstrukcję przed uszkodzeniem oraz zminimalizuje możliwość wydawania dźwięków wywołanych tarciem.
9. Ze względu na rozszerzalność termiczną wiercone otwory powinny mieć średnicę o 6 mm większą niż średnica trzpienia śruby mocującej, a otwory pod podkładki grzybkowe powinny mieć średnicę minimum 18 mm.
10. Zazwyczaj płyty z materiału, jakim jest poliwęglan komorowy, posiadają zabezpieczenie przed promieniami UV z jednej strony. Strona ta posiada na folii zabezpieczającej zadruk z informacjami podanymi przez producenta.
11. Najczęściej do montażu wykorzystywane są wkręty farmerskie.
12. Grubość, jaką powinien posiadać poliwęglan komorowy, dobieramy w zależności od rozstawu krokiew. Wg tabeli poniżej.
Grubość płyt [mm] | Odległość między osiami podpór. Komory równoległe do podpór. | |||||||
6 | 570 | 530 | ||||||
8 | 655 | 610 | 570 | 535 | 510 | |||
10 | 730 | 670 | 620 | 585 | 545 | 520 | ||
16 | 1100 | 980 | 880 | 810 | 750 | 700 | 665 | 620 |
20 | 1200 | 1160 | 1070 | 980 | 920 | 860 | 810 | 770 |
600 | 800 | 1000 | 1200 | 1400 | 1600 | 1800 | 2000 | |
Obciążenie N/m2 |
13. Płyty łączymy za pomocą:
14. Do zamknięcia zaklejonych komór służą profile zamykające:
15. Do przymocowania płyt do konstrukcji służą poliamidowe podkładki grzybkowe, mocujemy je do krokwi co około 50 cm. Są one niewidoczne z dołu konstrukcji.
1. Zaleca się okresowe czyszczenie płyt podczas użytkowania
2. Do mycia należy używać wody z dodatkiem łagodnego detergentu oraz gąbki.
3. Unikać kontaktu z zabezpieczoną UV warstwą z rozpuszczalnikami butylowymi lub alkoholem izopropylowym.
4. W przypadku wątpliwości, przeprowadzić test detergentu na innym kawałku płyty.
Zawarte informacje zostały przedstawione w dobrej wierze i z przekonaniem, że są one prawidłowe. Wszelkie zalecenia odnośnie stosowania omówionych produktów podane są bez gwarancji, gdyż warunki eksploatacji i montażu pozostają poza kontrolą sprzedawcy. Każdy użytkownik powinien upewnić się, czy dany produkt, jak poliwęglan komorowy, nadaje się do zamierzonego celu i czy warunki, w jakich będzie on stosowany są właściwe.